همیشه به این فکر کردهام که انتخاب رشته در ۱۸ یا ۱۹ سالگی، خیلی زودهنگام است. عموما در این سنین هیجانات خیلی بیشتر از منطق در تصمیمگیری تاثیرگذار است. فکر میکنم قرار گرفتن در مسیری که سبب ساخته شدن آیندهی شغلیات خواهد شد نیازمند کسب تجارب زیادی است و ۱۸ سالگی زیادی برای این انتخاب، سن کمیست. همیشه از دیدن افراد با استعدادهای خارقالعاده که در جای اشتباه قرار گرفتهاند، افسوس خوردهام. تنها چارهای که میتوانم برای کمک به این وضع بیاندیشم، آن است که افراد را تشویق به تحقیق بسیار و شناخت علایق استعدادهایشان قبل از این امر مهم بکنم. ۵ سوالی که احتمالا موقع انتخاب رشته از پرسیدنشان خجالت میکشید را در این مقاله پاسخ خواهم داد.
۱- اگر با رشتهی تحصیلیای که والدینم اصرار به تحصیل در آن را دارند مخالفت کنم، چه میشود؟
من فرض را بر این میگیرم که والدین شما تاکید سفت و سخت برای تحصیل در رشتهای را دارند و هیچگونه حاضر به پذیرش عدم علاقهی شما نیستند. در این موارد باید بگویم کلاهخود بر سر بگذاریدو جامهی آهنین بر تن کنید چرا که نبردی سهمگین در کمین شماست. قطعا خودتان هم این را حدس زدهاید، اما میخواهم بگویم مخالفت آنان دلیلی بر عقب کشیدن نیست. بحث آیندهی شماست. تن دادن به خواستههای والدین بر خلاف میلتان، بهترین سالهای جوانی و عمرتان را ازتان خواهد گرفت. پس با فکر به اینکه آنها مخالفت خواهند کرد عقب نکشید و از بروز نارضایتیتان صرف نظر نکنید. برای خواستهی خود بجنگید و با دلیل و منطق حرف خود را به کرسی بنشانید. سعی کنید در طول زمان خواستهی خود را پر رنگ کنید و همان بار اول انتظار واکنش مثبت نداشته باشید.
۲- اگر فامیل/دوست/آشنا رشتهی تحصیلیام را بیارزش تلقی کنند چه پاسخی بدهم؟
اول از همه بدانید حرف و حدیث همهجا هست و جلوی دهن برخی افراد را نمیتوان گرفت، پس آمادهی شنیدن انتقادها باشید. لازم نیست سکوت کنید و حرفها را بشنوید و بعد در خلوتتان شروع به جواب دادن و خودخوری کنید. اما پیشنهادم این است کنترل خود را از دست ندهید. خیلی راحت دلایل خود را برای فرد انتقاد کننده توضیح دهید. بالاخره ویژگیهای مشخصی وجود دارد که سراغ این رشته رفتهاید، درست است؟ گاهی افراد به دلیل عدم آگاهی انتقاد میکنند، شما با مطلع کردنشان باعث میشوید بهتر درک شوید. چون حتی گاهی خود من هم حوصلهی توضیح به کسی را ندارم اما باور کنید بیفایده نیست. در آخر احساس رضایت خواهید داشت حتی اگر فرد گوشش بدهکار نباشد.
۳- اگر بعد از مدتی متوجه شوم رشتهی تحصیلیام آنچه در تصوراتم میپروراندم نبوده چکار کنم؟
کاملا طبیعیست. همانطور که اول مقاله عنوان کردم، به دلیل غلبهی هیجان بر منطق در تصمیمگیری در این سنین، بدون شک اکثر ما اواسط راه متوجه میشویم که به درسی که داریم میخوانیم یا کاری که داریم انجام میدهیم علاقهمند نیستیم. فقط در ابتدا کنجکاویای داشتیم و تصورات اشتباه باعث شده تا راه را اشتباه برگزینیم. هیچ اشکالی ندارد و باید آگاه بود که هیچ وقت دیر نیست. وقت خود را تلف نکنیم و تصمیم به پیدا کردن رشتهی مورد علاقهمان بکنیم.
۴-برای پیدا کردن هدف خاص و رشتهای که علایقم را در بر بگیرد چکارهایی میتوانم انجام دهم؟
در مورد هر رشتهای ابتدا مطالعهای داشته باشید و سپس به سراغ افرادی بروید که در آن رشته تحصیل و تجربه کسب کردهاند و با آنها گفت و گو کنید.
هنگام شروع کاری که هیچ تجربهای از آن ندارید هیج چیز اندازهی استفاده از تجربیات دیگران کمک کننده نیست.
۵- آیا فقط از طریق تحصیل در دانشگاه، میتوانم به فعالیت در رشتهی مورد علاقهام بپردازم؟
بسته به فضای کاری رشتهی مورد نظر شما دارد. دانشگاه هیچ تضمینی برای موفقیت شما نیست. قبل از تصمیم به تحصیل در دانشگاه یا آموزش بیرون از دانشگاه حتما در مورد بازار کار رشته تحقیق داشته باشید. فعالیت در برخی رشتهها مستلزم مدرک دانشگاهی میباشد و بدون آن، حتی با داشتن تجربهی بسیار بالا دچار مشکل خواهید شد.
آخرین نظرات: