معرفی و ارزشیابی نویسندگان فعال در حوزه‌ی خاطره‌نویسی

گلی ترقی

خانم گلی ترقی خاطراتی از زندگی واقعی خود را در کتاب‌های «خاطره‌های پراکنده» و «دو دنیا» به چاپ رسانده است. شیوه‌ی روایت ایشان از خاطرات کودکی خود، در خواننده باعث تداعی‌هایی می‌شود و  الگوی خوبی برای خاطره‌نویسی و نوشنروایتی از زندگی خود با ارزش انتشار است.

خانم ترقی به خوبی فضایی که در آن زندگی کرده و رنگ و بوی روزهایش را به تصویر می‌کشد، حتی افکار، آرزوها و دغدغه‌های کودکانه‌اش را به خوبی بیان می‌کند و از ابراز هیچ احساسی دریغ نمی‌کند. علاوه بر بیان دقیق خاطرات کودکی خود، از دوران انقلاب وتحولاتی انقلاب بر روی زندگی خود و خانواده‌اش و جوی که در فضای آن زمان وجود داشت صحبت‌هایی به میان می‌آورد.

مطالعه‌ی این دو کتاب از ایشان دید خوبی در رابطه با شیوه‌ی خاطره‌نویسی و گنجاندن افکار و احساسات و توصیف لحظات به ما می‌دهد. بخش دیگری از خاطره‌های ایشان مربوط به دوران پس از مهاجرت ایشان به فرانسه و درگیری‌ها و سختی‌هایی که پشت سرگذاشته‌اند است، سختی‌هایی از جمله مواجهه با زبان فرانسه که در ابتدا به آن مسلط نبوده‌اند و درگیری با افراد جامعه، به طور مثال دربخش «مادام گرگه» از کتاب خاطره‌های پراکنده، درگیری خود و فرزندانش را با همسایه‌ی فرانسوی‌ به تصویر می‌کشد و ناامیدی‌هایکه سبب دو دلی‌اش برای بازگشت به ایران میشوند. این دو دلی و بلاتکلیفی با نامه‌نگاری‌ها از طرف ایران بیشتر و بیشتر می‌شود.

ارنست همینگوی

همینگوی در کتاب «پاریس جشن بیکران» روایاتی از زندگی واقعی خود را نوشته و این کتاب یکی دیگر از نمونه‌های خوبی برای الگوبرداری برای خاطره‌نویسی به شیوه‌ی جذاب و خوب است. همینگوی نام ابتدایی‌ترین بخش کتاب را به فضایی که برایش دنج وخاطره‌انگیز است اختصاص داده،

«کافه‌ی خوب میدان سن میشل». همان‌طور که از نامش پیداست بناست که خاطره ما را خوب با فضای آن کافه، حال و هوا و اتفاقاتیکه احتمالا در آن فضا معمولا می‌افتد، آشنا کند. از غذاها و نوشیدنی‌هایی که در آن‌جا سرو می‌شده صحبت شود و حالاتی که نویسندهدر آن کافه بهش دست می‌داده توصیف شود.

بخش دوم کتاب که «درس‌های میس استاین» نام دارد، ارتباط و آشنا شدن همینگوی با بانوی نویسنده‌ای به همین نام می‌پردازد و از او نقل قول‌هایی به میان می‌آورد. از روحیات و افکار او می‌نویسد و خواننده را از بیرون شخصیت آن زن، به درونش سوق می‌دهد. خواندن آثار خوب به ما دید وسیع و الگوی چطور نوشتن و چگونه نوشتن خاطرههایمان را می‌دهد، به خصوص اگر انگیزه‌ای برای چاپ وماندگار‌تر کردن خاطرات‌مان داشته باشیم پس این اثر همینگوی هم بسیار برای خواندن ضروری است.

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط